Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK), 2022 yılında hane halklarının tüketim harcamalarında yapılan bir araştırmanın sonuçlarını açıkladı. Araştırmaya göre, gıda ve alkolsüz içecekler harcamalar içinde en yüksek paya sahipken, eğitim harcamaları ise en düşük payı aldı.
TÜİK’in verilerine göre, Türkiye genelinde yapılan harcamalar içinde en yüksek payı yüzde 22,8 ile gıda ve alkolsüz içecek harcamaları oluşturdu. Bu harcamaları yüzde 22,4 ile konut ve kira harcamaları takip etti. Üçüncü sırada ise yüzde 21,3 ile ulaştırma harcamaları yer aldı.
Öte yandan, tüketim harcamalarında en düşük payı alan harcama türleri ise sırasıyla yüzde 1,4 ile eğitim hizmetleri, yüzde 2,2 ile sağlık ve yüzde 2,5 ile eğlence ve kültür harcamaları oldu.
Aylık ortalama tüketim harcaması hane halkı başına 12.159 TL olarak kaydedilirken, eşdeğer fert başına düşen harcama miktarı ise 6.259 TL oldu.
Araştırmaya göre, temel gelir kaynağı maaş, ücret ve yevmiye olan hane halkları, harcamalarının yüzde 22,5’ini ulaştırmaya, yüzde 21’ini gıda ve alkolsüz içeceklere ve yüzde 20,8’ini konut ve kira harcamalarına ayırdı.
Girişimci geliri olan hane halkları ise harcamalarının yüzde 27,2’sini ulaştırmaya, yüzde 22,9’unu gıda ve alkolsüz içeceklere ve yüzde 18,5’ini konut ve kira harcamalarına yönlendirdi.
Gelir grubuna göre incelendiğinde, en düşük gelir grubunda yer alan hane halklarının gıda ve alkolsüz içecek harcamalarına yüzde 35,8, konut ve kira harcamalarına yüzde 29,3, ulaştırma harcamalarına yüzde 8,3 ve mobilya ve ev eşyası harcamalarına yüzde 5,5 pay ayırdığı görüldü.
En yüksek gelir grubunda yer alan hane halkları ise ulaştırma harcamalarına yüzde 28,5, konut ve kira harcamalarına yüzde 19,3, gıda ve alkolsüz içecek harcamalarına yüzde 16,6 ve lokanta ve otel harcamalarına yüzde 6,8 pay verdi.
TÜİK tarafından açıklanan bu veriler, Türkiye’deki hane halklarının tüketim alışkanlıklarını ve harcamalarını göstermesi açısından önem taşıyor. Gıda harcamalarının en yüksek payı alması, Türkiye’nin gıda tüketiminin önemini ve hane halklarının gıda ihtiyaçlarının önceliğini vurgulamaktadır. Eğitim harcamalarının ise en düşük payı alması, eğitime yönelik harcamaların hane halkları için daha az öncelikli olduğunu göstermektedir.
