Baba sevgisi, çoğu zaman gösterişten uzaktır.
Göstermez, ama hep oradadır. Sessizdir, ama yokluğu en çok onunla duyulur.
Bir çocuğun hayatında fark edilmeden iz bırakan büyük bir varlıktır baba.
Bazı anılar vardır; yıllar geçse de silinmez.
Banyo sonrası sobanın takasında saçların taranması mesela…
Yalnızca bir saç tarama değil o. Şefkatin suskun hali.
Ellerinin arasındaki tarakta bir sıcaklık, bir sahipleniş gizlidir.
Babalar çoğu zaman duygularını kelimelerle değil, davranışlarıyla anlatırlar.
Üzerimizi örtmeleriyle, sabah konuşmasak bile göz ucuyla bizi takip etmeleriyle…
Aldıkları sade bir ekmekle ya da torunlarını kucaklayış biçimiyle…
Bazı babalar, hayat arkadaşlarını kaybettikten sonra sadece baba değil, aynı zamanda anne de olurlar.
Kendi acısını bir kenara bırakıp çocuklarına yaslanacak bir omuz, güvenilecek bir duvar olurlar.
Belki her akşam aynı koltukta yorgun düşerler ama o yastıktaki beyaz saçlar, bir ömrün direnişini anlatır.
Her cuma düzenli sulanan bir mezar taşı, sadece bir vefa değil;
hayata, sevgiye ve geçmişe tutunma biçimidir aynı zamanda.
Bazen bir kitapla büyütürler bizi.
Ayşegül serisinden öğrendiğimiz ilk duygular, belki de babalarımızın sessizce açtığı kapılardır hayal dünyamıza.
O kapılar bugün hâlâ içimizde bir yerlerde açık durur. Çünkü babalık, yalnızca büyütmek değildir; büyürken çocukluğumuzu da korumaktır
Bugün Babalar Günü.
Belki onları ne kadar sevdiğimizi sıkça söylemiyoruz. Belki onların sevgisi de gösterişli cümlelere sığmıyor.
Ama bir gerçek var ki:
Babalar, gölgeleriyle bile varlık gösterirler. Ve o gölge, çoğu zaman bize serinlik, bize güven verir.
Yastığında biriken beyaz saçları, torunlara uzanan elleri, haftalık sessiz rutinleriyle babalar…
Sadece bir bireyi değil, bazen tüm aileyi ayakta tutan görünmez direklerdir.
O yüzden bugün, sadece “Babalar Günü” değil…
Sessiz kahramanların, az konuşan ama çok seven adamların günü.
Varsa hâlâ yanımızda olan babalar, dönelim ve “İyi ki varsın” diyelim.
Yoksa, göğe bakalım… Gökyüzü kadar geniştir onların sevgisi, içimize sığan bir dua kadar sessiz…
Her birinizi mavinin tüm tonlarıyla selamlıyorum..
